Surah Et Tekvir

Shqip

Surah Et Tekvir - Aya count 29

إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾

Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errësohet),

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتْ ﴿٢﴾

Dhe kur yjet të kenë rënë (e shkapërderdhur),

وَإِذَا ٱلْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾

Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër),

وَإِذَا ٱلْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾

Dhe kur devetë e shtrenjta të lihen pa bari në fushë,

وَإِذَا ٱلْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾

Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar).

وَإِذَا ٱلْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾

Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakruar,

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾

Dhe kur shpirtrat të jenë bashkuar.

وَإِذَا ٱلْمَوْءُۥدَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾

Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,

بِأَىِّ ذَنۢبٍۢ قُتِلَتْ ﴿٩﴾

Për çfarë mëkati ato janë mbytur,

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾

Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar,

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾

Dhe kur qielli të jetë hequr,

وَإِذَا ٱلْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾

Dhe kur Xhehennemi të jetë ndezur fort,

وَإِذَا ٱلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾

Dhe kur Xhenneti të jetë afruar,

عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّآ أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾

Atëbotë njeriu do të dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe).

فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلْخُنَّسِ ﴿١٥﴾

Betohem fuqimisht në yjet që tërhiqen (ditën, e ndriçojnë natën),

ٱلْجَوَارِ ٱلْكُنَّسِ ﴿١٦﴾

Që udhëtojnë e fshihen (si dreni në strofkë),

وَٱلَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾

Pasha natën kur ajo ia beh me errësirë.

وَٱلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾

Pasha agimin kur ia shkrep!

إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿١٩﴾

S’ka dyshim se ai (Kur’ani) është thënie e të dërguarit fisnik (që e pranoi prej Zotit).

ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ ﴿٢٠﴾

Që është i fortë dhe që ka vend të lartë te Zoti i Arshit.

مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ ﴿٢١﴾

Që është i respektuar atje (në mesin e engjëjve) dhe besnik.

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍۢ ﴿٢٢﴾

Nuk është i marrë shoku juaj (Muhammedi)!

وَلَقَدْ رَءَاهُ بِٱلْأُفُقِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢٣﴾

Dhe se ai e pat parë atë (Xhibrilin) në horizontin e qartë lindor.

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلْغَيْبِ بِضَنِينٍۢ ﴿٢٤﴾

Dhe ai nuk është që në të fshehtën (shpalljen) ka dyshim (ose ua lë mangu).

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍۢ ﴿٢٥﴾

Dhe ai (Kur’ani) nuk është thënie e djallit të mallkuar!

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾

Pra, ku jeni, kah shkoni?

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٧﴾

Ai (Kur’ani) s’është tjetër pos këshillë për njerëzit!

لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾

Për atë nga mesi juaj që dëshiron të gjendet në të vërtetën.

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٩﴾

Po ju nuk mundeni, por vetëm nëse dëshiron All-llahu, Zoti i botëve!